24 Nisan 2010 Cumartesi

Bu içimdeki şeytanın avatarı sanırımmm ! ahahaha :D

Acımasızlığımın hat safhasındayım
Bana önceden açılan iki çocuğa kesin bir dille olmayacağını umutlarını kesmelerini söyledim.Hiç huyum değildir banane der geçerim.
Kuzenimede bu acımasızlığı aşılıyorum ki haruna acımasın.
İçimde bir canavar var bunu hissetim.
Bugün neler olucak acaba başıma bişey gelmezse iyi.Birde şu çok kızdığım insanlrı tamamen hayatımdan çıkardım s.ktr olup gitsinler diyebilsem.. Sorun olmayacakta.Birde çok sinirliyim bunu fark ettim.Anlatmadığım için içimde patlıyor herşey buda bir tespit :))))

23 Nisan 2010 Cuma

Saçmahareketlerimvarbenim

Birşeye yada birine kırıldığım zaman ki kırılmaya haksızsam yani bana gerçekten birşey yapmadıysa kendi kendime üzüldüysem, hemen kendimi geri çekiyorum uzaklaşıyorum konuşmuyorum ister istemez bilmiyorum neden.

22 Nisan 2010 Perşembe

parampam

Bazen birinin beni gerçekten çok sevmesini istiyorum ama çok sevmesini gerçekten sevmesini böyle düşündüğümde kendimi çok ezik hissedip istemiyorum sonrada.

21 Nisan 2010 Çarşamba

.)

Anlamadığım ve anlayamadığım bir evrene inanıyorum:Rasyonel yollarla genişlemiş,rasyonel bir evren.

geriye bırakalım o zaman

şimdi her belirsizliği geride bırakma zamanı.
üzülmücem hayatımdan çıkardığım insanlar için
sıkmıcam canımı artık uğraşmıcam
gerçek dostlarımda var... ve umarım hep olurlar ve umarım yenileride olur :)))))

20 Nisan 2010 Salı

dün gece bi rüya gördüm

sahilde oturuyoduk şu alsancak sahilde.
bağdaş kurmuştuk yüzümüz birbirine dönüktü
sonra
Doğa güveniyomusun bana dedi
bilmiyorum dedim
kapat gözlerini dedi
kapattım
güvenmesen kapatmazdın dedi
güven bana nolur benim için değerlisin dedi
uyandım. ve karşımdaki kimdi bilmiyorum yüzü yoktu.
seside tanıdık değildi
ama sıcacıktı sesi

.

az ve öz insan olsun istiyorum artık hayatımda.
tanıyıp ,tanıdğımı sanıp,inanıp
yanılmaktan sıkıldım.

nefes.

“Şimdi tek istediğim nefes alabilmek, ötesinde yok gözüm.Kaçmak da mümkün buradan elbette ama benim istediğim kaçmak değil ki.Ne varmayı arzuladığım bir öte diyar,ne de bir yerlerde bıraktığım kayıp bir cennetim var.Sadece çıkmak istiyorum.Çıkmak da değil, çıkabilmek. Ben o ihtimali seviyorum.Seçeneğim olmasını, kapının aralık kalmasını…Durmuşum bir eşikte, ne bir adım geri, ne bir adım ileri, uzatmışım kafamı aralıktan dışarı, sırtımı dönmüşüm o cehennem sıcağına, mutlu mesut, çocuk çocuk soluklanıyorum serinlikten, ötesi gerisi ne gam.”

Elif Şafak